перажагна́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перажагна́ ю
перажагна́ ем
2-я ас. перажагна́ еш
перажагна́ еце
3-я ас. перажагна́ е
перажагна́ юць
Прошлы час
м. перажагна́ ў
перажагна́ лі
ж. перажагна́ ла
н. перажагна́ ла
Загадны лад
2-я ас. перажагна́ й
перажагна́ йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перажагна́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перажагна́ ць сов. и́ ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перажагна́ ць ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , каго-што .
Уст. Перахрысціць (у 1 знач.). Полаз разліў віно ў шклянкі, жартаўліва перажагнаў іх: — Выйдзі, нячысты дух... — і падняў сваю шклянку. Шамякін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перажагна́ ць é uzigen vt é gnen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
przeżegnać
зак. перажагнаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bekré uzigen
1.
vt перажагна́ ць , перахрысці́ ць
2.
(sich) жагна́ цца, хрысці́ цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
блаславі́ ць , бласлаўля́ ць
1. (перажагнаць é gnen vt é gen spé nden;
2. (ухваляць ) bí lligen vt é inen Sé gen zu etw. D é ben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перахрысціць ; перажагнаць (абл. ) □ палажыць крыж
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Перахрысці́ ць ’балюча ударыць’ (люб. , Нар. словатв. ). Да пера- (гл.) і хрысці́ ць , гукапераймальнага паводле паходжання: магчыма, суадносіцца з прасл. *xvorstati , параўн. экспрэсіўныя ўтварэнні хра́ снуць ’моцна выцяць’, хра́ снуцца ’ўпасці, паваліцца, моцна стукнуўшыся’, дыял. (драг. ) хроснуты ’ўдарыць’ і хво́ снутысь ’ударыцца’, рус. хворостыть , чи‑хво́ стить ’моцна сцёбаць’, польск. chróstać , н.-луж. kšostaś , в.-луж. chrósćić , чэш. chrastiti і chřastati ’грукаць дзвярыма’, ’біць некага палкай’ (гл. Махэк₂ , 206 і 207): другасна (іранічна) атаясамлена з хрысці́ ць (гл.), перахрысці́ ць ’перажагнаць , палажыць крыж (рукою)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ахрысці́ ць , ахрышчу, ахрысціш, ахрысціць; зак. , каго-што .
1. Выканаць абрад хрышчэння над кім‑н.
2. Перажагнаць каго‑, што‑н., зрабіць знак крыжа над кім‑, чым‑н. Зірні на луг прад навальніцай, Калі крыжастай бліскавіцай У страсе твар ахрысціць хмара... Колас .
3. перан. ; кім-чым . Разм. Даць каму‑, чаму‑н. імя, назву, мянушку. «Кацюша» — так ахрысцілі дапоўненую цвіком і лапаткай гарматку. Брыль . — Якіх толькі прозвішчаў на свеце не бывае, а вось Плаксаў не чуў. Чаму ж гэта так вёску ахрысцілі і людзей Плаксамі празвалі? — пацікавіўся Рыгор Васільевіч. Грахоўскі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)