Verbum

анлайнавы слоўнік

каро́бка перада́ч

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перада́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэлеві́зар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для прыёму тэлевізійных перадач і іх гукавога суправаджэння.

|| прым. тэлеві́зарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камента́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая каментуе што-н.

К. спартыўных перадач.

К. тэксту.

|| прым. камента́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gearbox [ˈgɪəbɒks] n. tech. каро́бка перада́ч/ху́ткасцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэлесцэнары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто стварае сцэнарый тэлевізійных перадач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gear lever [ˈgɪəˌli:və] n. BrE, tech. рыча́г пераключэ́ння перада́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тэлегляда́ч ‘адрасат, прымальнік тэлевізійных перадач’ (ТСБМ, Баршч.). Калька з рус. телезри́тель або з польск. telewidz ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Prográmmvorschau

f -, -en прагра́ма перада́ч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

агрэга́т, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Канструктыўнае спалучэнне ў адно цэлае некалькіх рознатыповых машын для эфектыўнай сумеснай работы.

Уборачны а.

2. Складаная частка якой-н. машыны, вузел для выканання пэўных аперацый, напр., рухавік аўтамабіля, каробка перадач.

|| прым. агрэга́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)