перавя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перавя́заны |
перавя́заная |
перавя́занае |
перавя́заныя |
| Р. |
перавя́занага |
перавя́занай перавя́занае |
перавя́занага |
перавя́заных |
| Д. |
перавя́занаму |
перавя́занай |
перавя́занаму |
перавя́заным |
| В. |
перавя́заны (неадуш.) перавя́занага (адуш.) |
перавя́заную |
перавя́занае |
перавя́заныя (неадуш.) перавя́заных (адуш.) |
| Т. |
перавя́заным |
перавя́занай перавя́занаю |
перавя́заным |
перавя́занымі |
| М. |
перавя́заным |
перавя́занай |
перавя́заным |
перавя́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перавя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перавя́заны |
перавя́заная |
перавя́занае |
перавя́заныя |
| Р. |
перавя́занага |
перавя́занай перавя́занае |
перавя́занага |
перавя́заных |
| Д. |
перавя́занаму |
перавя́занай |
перавя́занаму |
перавя́заным |
| В. |
перавя́заны (неадуш.) перавя́занага (адуш.) |
перавя́заную |
перавя́занае |
перавя́заныя (неадуш.) перавя́заных (адуш.) |
| Т. |
перавя́заным |
перавя́занай перавя́занаю |
перавя́заным |
перавя́занымі |
| М. |
перавя́заным |
перавя́занай |
перавя́заным |
перавя́заных |
Кароткая форма: перавя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перавя́заны в разн. знач. перевя́занный; обвя́занный; см. перавяза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перавя́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перавязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавя́заны
1. (пра рану і г. д.) verbúnden;
2. (шнурком, вяроўкай і г. д.) zúgebunden; úmgebunden (абвязаны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перевя́занный перавяза́ны, мног. паперавя́званы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каме́ль, камля́, мн. камлі́, камлёў, м.
1. Ніжняя патоўшчаная частка дрэва, расліны, якая прылягае да кораня.
2. Перавязаны канец снапа, веніка і пад.
К. снапа.
|| прым. камлёвы, -ая, -ае.
Камлёвая частка дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обвя́занный абвяза́ны, мног. паабвя́званы; перавяза́ны, мног. паперавя́званы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упо́л, прысл.
Разм. Пасярэдзіне. Клунак перавязаны ўпол. □ Пнёў .. [у садзе] было шмат, а іншыя дрэвы зломаны ўпол і ўжо абраслі маладымі парасткамі. Кулакоўскі.
•••
Узяць (схапіць) упол каго гл. узяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перапая́саны ’перавязаны вышытым ручніком’ (кам., Жыв. НС). Да пера- (гл.) і ’пажаць ’абвязваць поясам’, параўн. рус. пожать, ст.-слав. пояса™ ’тс’, макед. прапаіце ’падперазаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)