перабо́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перабо́й перабо́і
Р. перабо́ю перабо́яў
Д. перабо́ю перабо́ям
В. перабо́й перабо́і
Т. перабо́ем перабо́ямі
М. перабо́і перабо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перабо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Няроўнасць у біцці, парушэнне рытму, затрымка, прыпыненне.

Пульс з перабоямі.

Перабоі ў дастаўцы тавараў (перан.).

|| прым. перабо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабо́й, -бо́ю м. перебо́й;

пульс з ~бо́ямі — пульс с перебо́ями;

о́і ў забеспячэ́нні — перебо́и в снабже́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабо́й, ‑ю, м.

1. Парушэнне ў рытмічным дзеянні чаго‑н. Пульс з перабоямі. □ У далёкія рэйсы шафёры пускаліся неахвотна — шыны былі слабыя, маторы працавалі з перабоямі, як сэрца ў хворага чалавека. Шахавец.

2. Затрымка ў якой‑н. справе. Майстэрня часта працавала з перабоямі з-за недахопу запасных частак. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабо́й м Verzg m -(e)s, -züge; Stckung f -, -en, Störung f -, -en (затрымка); Unterbrchung f -, -en (перапынак); Únregelmäßigkeit f -, -en (нерэгулярнасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Перабо́й1 ’падарункі ад кумоў у час хрысцін’ (ТС). Да пера- і біць (гл.) — у час хрысцін разбіваюць гаршчок з бабінай кашай, і бабка-павітуха атрымоўвае падарунак.

Перабо́й2 ’светаяннік, Hypericum perforatum L.’ (чач., ЛА, 1). Фармальна да пера- і біць (гл.). Аднак, параўнаўшы іншыя назвы расліны, можна дапусціць, што перабой — таксама відазмененая назва зверабой ’тс’, як сверабой, верабой, зварабой, варэбай (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перебо́й перабо́й, -бо́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Stckung

f -, -en спыне́нне; затры́мка (у размове), перабо́й (у працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

failure [ˈfeɪljə] n.

1. няўда́ча, права́л;

The fi l m was a failure. Фільм праваліўся.

2. няўда́чнік; няўда́чніца

3. ава́рыя, пашко́джанне; перабо́й;

crop/harvest failure неўраджа́й, няўро́д;

heart failure med. сардэ́чная недастатко́васць

4. банкру́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

збой, ‑ю, м.

1. Вялікая колькасць каго‑, чаго‑н., цесна сабранага, збітага ў адным месцы. І ў гэткім шуме можна парою нічога не чуць, і ў гэткім збоі людзей можна часамі быць адзінокім. Брыль.

2. Перабой у руху, рабоце, дзеянні. [Становішча] вось-вось пяройдзе за тую мяжу, калі замінка дзе-небудзь у адным месцы імгненна выкліча збоі ў іншых месцах. Васілёнак.

3. Спец. Галава, ногі і ўнутранасці забітай на мяса жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)