пахі́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пахі́лены |
пахі́леная |
пахі́ленае |
пахі́леныя |
| Р. |
пахі́ленага |
пахі́ленай пахі́ленае |
пахі́ленага |
пахі́леных |
| Д. |
пахі́ленаму |
пахі́ленай |
пахі́ленаму |
пахі́леным |
| В. |
пахі́лены (неадуш.) пахі́ленага (адуш.) |
пахі́леную |
пахі́ленае |
пахі́леныя (неадуш.) пахі́леных (адуш.) |
| Т. |
пахі́леным |
пахі́ленай пахі́ленаю |
пахі́леным |
пахі́ленымі |
| М. |
пахі́леным |
пахі́ленай |
пахі́леным |
пахі́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пахі́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пахі́лены |
пахі́леная |
пахі́ленае |
пахі́леныя |
| Р. |
пахі́ленага |
пахі́ленай пахі́ленае |
пахі́ленага |
пахі́леных |
| Д. |
пахі́ленаму |
пахі́ленай |
пахі́ленаму |
пахі́леным |
| В. |
пахі́лены (неадуш.) пахі́ленага (адуш.) |
пахі́леную |
пахі́ленае |
пахі́леныя (неадуш.) пахі́леных (адуш.) |
| Т. |
пахі́леным |
пахі́ленай пахі́ленаю |
пахі́леным |
пахі́ленымі |
| М. |
пахі́леным |
пахі́ленай |
пахі́леным |
пахі́леных |
Кароткая форма: пахі́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пахі́лены склонённый, наклонённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахі́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пахіліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахі́лены genéigt, gebéugt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sloping [ˈsləʊpɪŋ] adj. пахі́лены, нахі́лены; спа́дзісты, пака́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stooped
[stu:pt]
adj.
нахі́лены; пахі́лены; зго́рблены
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bent2 [bent] adj.
1. сагну́ты; нахі́лены, пахі́лены; крывы́; пакру́чаны
2. сагну́ты, скры́ўлены, зго́рблены (пра чалавека)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
скасабо́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скасабочыць.
2. у знач. прым. Скрыўлены, пахілены набок. На даху гонта сатлела, сям-там пазадзіралася. Ледзь трываюць скасабочаныя парканчыкі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
on the lean
пахі́лы, пахі́лены, нахі́лены, пад нахі́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)