Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
паты́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
Задняя частка чэрапа, галавы.
Ссунуць шапку на патыліцу.
Чухаць патыліцу (таксама перан.: быць заклапочаным чым-н.; разм.).
|| прым.паты́лічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паты́ліцаж. заты́лок м.;
◊ пачу́хаць ~цу — почеса́ть заты́лок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паты́ліца, ‑ы, ж.
Задняя частка галавы. [Раман] шпарка хадзіў за плугам і толькі на заваротах выціраў мокры лоб, адсоўваючы на патыліцу шапку.Колас.Квяцістая хустачка .. [Зосі] з’ехала на плечы, адкрыўшы гладка зачасаныя цёмныя валасы, заплеценыя ў косы і завязаныя ў вузел на патыліцы.Хадкевіч.
•••
Чухаць патыліцугл. чухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паты́ліцажанат Geníck n -(e)s, -e; Nácken m -s, -;
чу́хаць паты́ліцу sich an den Kopf fássen, sich die Háare ráufen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
potylica
ж.анат.патыліца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
загры́вак, ‑грыўка, м.
Ніжняя частка грывы, якая прылягае да карка. // Задняя частка шыі ў жывёл. Поўсць на пукатым загрыўку аўчаркі тапырылася.Беразняк.//Разм.Патыліца.
•••
Даць па загрыўкугл. даць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Матылі́к, матылі́ца ’патыліца’ (Нас.). Паводле Мяркулавай (Этимология–74, 74), тут можна бачыць экспрэсіўны прэфікс ма‑ пры затылак, патыліца. Такі ж прэфікс і ў мотлах, моташна (гл.).