пато́ўшчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўшчаны |
пато́ўшчаная |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя |
| Р. |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчанай пато́ўшчанае |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчаных |
| Д. |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчаным |
| В. |
пато́ўшчаны (неадуш.) пато́ўшчанага (адуш.) |
пато́ўшчаную |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя (неадуш.) пато́ўшчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай пато́ўшчанаю |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанымі |
| М. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́ўшчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўшчаны |
пато́ўшчаная |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя |
| Р. |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчанай пато́ўшчанае |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчаных |
| Д. |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчаным |
| В. |
пато́ўшчаны (неадуш.) пато́ўшчанага (адуш.) |
пато́ўшчаную |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя (неадуш.) пато́ўшчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай пато́ўшчанаю |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанымі |
| М. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пато́ўшчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пато́ўшчаны |
пато́ўшчаная |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя |
| Р. |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчанай пато́ўшчанае |
пато́ўшчанага |
пато́ўшчаных |
| Д. |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчанаму |
пато́ўшчаным |
| В. |
пато́ўшчаны (неадуш.) пато́ўшчанага (адуш.) |
пато́ўшчаную |
пато́ўшчанае |
пато́ўшчаныя (неадуш.) пато́ўшчаных (адуш.) |
| Т. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай пато́ўшчанаю |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанымі |
| М. |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчанай |
пато́ўшчаным |
пато́ўшчаных |
Кароткая форма: пато́ўшчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пато́ўшчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўсціць.
2. у знач. прым. Крыху таўсцейшы. Патоўшчаная пража.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утолщённый прич., прил. пато́ўшчаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wytłuszczony
патоўшчаны;
wytłuszczony druk — патоўшчаны шрыфт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
półtłusty
półtłust|y
палігр. патоўшчаны;
pismo ~e — патоўшчаны шрыфт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
барго́ут
(гал. barghout)
патоўшчаны пояс знешняй абшыўкі драўлянага судна для ўзмацнення яго.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БЯЗМЕ́Н,
1) даўняя ручная рычажная вага. Металічны або драўляны стрыжань з нанесенай шкалой і рухомым пунктам апоры (пятлёй). На адным канцы меў місачку або кручок, дзе клалі або падвешвалі груз, другі, патоўшчаны канец, служыў гірай. Карысталіся бязменам звычайна для вызначэння масы (вагі) прадуктаў. Часам бязменам называюць спружынную ручную вагу.
2) Даўняя адзінка масы. У 16—17 ст. 1 бязмен = 240 залатнікам = 1,022 кг.
т. 3, с. 394
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)