Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патанчэ́цьсов. стать то́ньше, потонча́ть, утончи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патанчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Стаць тонкім, танчэйшым. Алесь ішоў, моцна ставячы ногі, сук неўзабаве патанчэў і пачаў спружыніць пад нагамі, даводзілася балансаваць.Караткевіч.Скура на твары нібы патанчэла, і праз яе праступалі нездаровыя чырвоныя плямы.Карпаў.Памералі, дык у бацькі шыя ўдвая патаўсцела, а ў сына ўдвая патанчэла.Якімовіч.Мікола адчуў, што .. [Таня] зблажэла і патанчэла.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патанчэ́ць dünn [dünner] wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
танчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).
Станавіцца танчэйшым, больш тонкім.
Лёд танчэе з краёў.
|| зак.патанчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патане́цьсов., обл., см.патанчэ́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утончи́ться
1.патанчэ́ць, патанчы́цца;
2.перен. вы́танчыцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Абл.Патанчэць. — Праўда, .. [Туравай] на карысць пайшоў [клопат] — патанела. Жвавая такая зрабілася.Савіцкі.Ірына закруціла тугім вузлом касу, не забыўшыся пажалкаваць, што за апошнія гады каса прыкметна патанела, надзела лёгкую паркалёвую сукенку і прысела на лаўку каля акна.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перахлябісты ’худы, з вельмі ўпалым жыватом’ (ТСБМ, Янк. 1; бялын., Янк. Мат.; Шат., Мат. Маг., Мат. Гом.; лун., Шатал.; ЛА, 1), ’з крывой спіной’ (Шат.), ’тонкі ў поясе’, ’з выгнутай спіной’ (Нар. Гом.), ’пакатая (страха)’ (ЛА, 4), мсцісл.піріхля́бістысць ’патанчэнне, звычайна ў таліі’ (Юрч. СНЛ), перахля́біна ’неглыбокая ўпадзіна, паглыбленне паміж двума ўзвышшамі’ (ТСБМ; лід., дзятл., лях., Сл. ПЗБ); ’нізінка на раллі, дзе стаіць грунтовая вада; упалае месца на целе жывёлы; тонкае, слабое месца на скуры-юхце’ (Варл.), перахля́біцца ’рэзка патанчэць ад голаду, знясілення, выгаладацца, схуднець, змарнець’ (бялын., Янк. Мат.; ТС; Скарбы; Сцяшк. Сл.; Сл. ПЗБ; слонім., Жыв. сл.); перахля́баны, перахля́блы, перахля́бʼяны ’галодны (пра карову)’ (ЛА, 1). Звязана з хля́ба ’худая, схуднелая істота (чалавек, жывёліна)’, хля́бы ’апалыя бакі ў жывёлы’ (гл.).