Стаць тонкім, танчэйшым. Алесь ішоў, моцна ставячы ногі, сук неўзабаве патанчэў і пачаў спружыніць пад нагамі, даводзілася балансаваць.Караткевіч.Скура на твары нібы патанчэла, і праз яе праступалі нездаровыя чырвоныя плямы.Карпаў.Памералі, дык у бацькі шыя ўдвая патаўсцела, а ў сына ўдвая патанчэла.Якімовіч.Мікола адчуў, што .. [Таня] зблажэла і патанчэла.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)