пасярэ́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасярэ́днік пасярэ́днікі
Р. пасярэ́дніка пасярэ́днікаў
Д. пасярэ́дніку пасярэ́днікам
В. пасярэ́дніка пасярэ́днікаў
Т. пасярэ́днікам пасярэ́днікамі
М. пасярэ́дніку пасярэ́дніках

Іншыя варыянты: пасрэ́днік.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасярэ́днік м., пасрэ́днік м. эк., паліт., тс. перан.

1. Vermttler m -s, -; Mttelsmann m -(e)s, -leute;

2. (камісіянер) Geschäftsvermittler m; Zwschenhändler -s, - (у гандлі);

3. (у канфліктах, на манеўрах і г. д.) Schedsrichter m -s, -, Schlchter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасрэ́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасрэ́днік пасрэ́днікі
Р. пасрэ́дніка пасрэ́днікаў
Д. пасрэ́дніку пасрэ́днікам
В. пасрэ́дніка пасрэ́днікаў
Т. пасрэ́днікам пасрэ́днікамі
М. пасрэ́дніку пасрэ́дніках

Іншыя варыянты: пасярэ́днік.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

посре́дник пасярэ́днік, -ка м., пасрэ́днік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

язы́к-посре́дник мо́ва-пасярэ́днік, род. мо́вы-пасярэ́дніка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

broker [ˈbrəʊkə] n.

1. бро́кер, ма́клер; аге́нт; пасярэ́днік

2. гандля́р ужыва́нымі тава́рамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pośrednik

м. пасярэднік;

pośrednik giełdowy — маклер;

pośrednik handlowy — гандлёвы пасярэднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umpire [ˈʌmpaɪə] n.

1. суддзя́ (у тэнісе, крыкеце і да т.п.)

2. пасярэ́днік; траце́йскі суддзя́, арбі́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mediator

м. арбітр, пасярэднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mediator

[ˈmi:dieɪtər]

n.

пасярэ́днікm., пасярэ́дніца f.; мэдыя́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)