пасярэ́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пасярэ́днік пасярэ́днікі
Р. пасярэ́дніка пасярэ́днікаў
Д. пасярэ́дніку пасярэ́днікам
В. пасярэ́дніка пасярэ́днікаў
Т. пасярэ́днікам пасярэ́днікамі
М. пасярэ́дніку пасярэ́дніках

Іншыя варыянты: пасрэ́днік.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)