Па́сека

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Па́сека
Р. Па́секі
Д. Па́сецы
В. Па́секу
Т. Па́секай
Па́секаю
М. Па́сецы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

па́сека

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́сека па́секі
Р. па́секі па́сек
Д. па́сецы па́секам
В. па́секу па́секі
Т. па́секай
па́секаю		 па́секамі
М. па́сецы па́секах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

па́сека, -і, ДМ -сецы, мн. -і, -сек, ж.

1. Высечаная дзялянка лесу; месца, дзе высечаны лес.

Раскарчоўваць пасеку.

2. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.

|| прым. па́сечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́сека ж. пчальні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сека ж.

1. (полоса леса, предназначенная под сруб) лесосе́ка;

2. (место после срубки леса) вы́рубка, за́сека, засе́ка;

3. спец. (место в лесу, расчищенное для пашни) подсе́ка;

4. см. пчальні́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сека, ‑і, ДМ ‑сецы, ж.

1. Высечаная, выкарчаваная дзялянка лесу. Перад.. [Алёшкавымі] вачыма вырасла шырокая прагаліна — пасека. Якімовіч. Пасеку раскарчоўвалі і на ёй засявалі жыта, ярыну. Колас.

2. Поле на месцы выкарчаванага лесу. Дзе мой [селяніна] капне пот, — Дзірван, пасека Шуміць коласам, Урадлівасцю. Купала.

3. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі. Побач, у маладым яблыневым садку, была калгасная пасека, а там — гаспадарчыя будынкі, школа, млын. Кулакоўскі. [Пчолы] неслі ўзятак на новыя пасекі ў свае даўно абжытыя вуллі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Па́сека-Дварча́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Па́сека-Дварча́ны
Р. Па́сека-Дварча́н
Па́сека-Дварча́наў
Д. Па́сека-Дварча́нам
В. Па́сека-Дварча́ны
Т. Па́сека-Дварча́намі
М. Па́сека-Дварча́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Па́сека-Слабо́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Па́сека-Слабо́дка
Р. Па́сека-Слабо́дкі
Д. Па́сека-Слабо́дцы
В. Па́сека-Слабо́дку
Т. Па́сека-Слабо́дкай
Па́сека-Слабо́дкаю
М. Па́сека-Слабо́дцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пасека,

пчальнік.

т. 12, с. 160

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пасека,

вёска ў Старадарожскім р-не.

т. 12, с. 160

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)