Перадача на парукі 8/291, 379

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перадача на парукі

т. 12, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пару́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пару́ка пару́кі
Р. пару́кі пару́к
Д. пару́цы пару́кам
В. пару́ку пару́кі
Т. пару́кай
пару́каю		 пару́камі
М. пару́цы пару́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пару́ка, -і, ДМ -ру́цы, мн. -і, -ру́к, ж.

Прынятая на сябе адказнасць за выкананне, пацвярджэнне чаго-н., зарука.

Аддаць, узяць на парукі каго-н. (на чыю-н. адказнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пару́чык ’паручыцель, той, хто бярэ на парукі’ (Бяльк.). Да паручыць (гл. парука).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bail​2 [beɪl] v. браць на пару́кі; адпуска́ць на пару́кі;

be bailed for trial быць вы́зваленым да суда́ на пару́кі або́ пад зало́г;

bail smb. out (of smth.) выбаўля́ць каго́-н. з бяды́

bail out [ˌbeɪlˈaʊt] phr. v.

1. катапультава́цца

2. вычэ́рпваць (ваду з лодкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

warrantee [ˌwɒrənɪˈti:] n. law асо́ба, яко́й дае́цца гара́нтыя; асо́ба, яку́ю бяру́ць на пару́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bailment

[ˈbeɪlmənt]

n.

1) адда́ньне рэ́чаў на перахо́ўваньне

2) бра́ньне абвінава́чанага на пару́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пару́ка ж.

1. Bürgschaft f -; Háftung f - (адказнасць, гарантыя); юрыд. Kautión f;

кругава́я пару́ка wéchselseitige Bürgschaft;

браць каго-н. на пару́кі für j-n bürgen, die Bürgschaft für j-n übernéhmen*;

адпусці́ць каго-н. на пару́кі j-n gégen Bürgschaft [Kautión] fréilassen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

probation

[proʊˈbeɪʃən]

n.

1) выпрабава́ньне (кваліфіка́цыі, хара́ктару)

2) час трыва́ньня выпрабава́ньня

3) умо́ўнае звальне́ньне на пару́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)