паплаці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паплачу́ся папла́цімся
2-я ас. папла́цішся папла́ціцеся
3-я ас. папла́ціцца папла́цяцца
Прошлы час
м. паплаці́ўся паплаці́ліся
ж. паплаці́лася
н. паплаці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час паплаці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паплаці́цца сов. поплати́ться;

◊ п. галаво́й (жыццём) — поплати́ться голово́й (жи́знью)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца; зак.

Панесці страту, быць пакараным у адплату за што‑н. Янук паверыў здрадніку — і жорстка паплаціўся за гэту даверлівасць. Бярозкін.

•••

Паплаціцца галавой (жыццём) — загінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплаці́цца büβen vt, bezáhlen vt;

ён паплаці́ўся за сваю́ даве́рлівасць er müsste sein Vertráuen büβen [bezáhlen];

паплаці́цца за другі́х für ándere léiden*;

вы за гэ́та папла́ціцеся das wird auch [Ihnen] téuer zu stehen kómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

поплати́ться сов. паплаці́цца;

поплати́ться голово́й паплаці́цца галаво́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., адалье́цца і адліе́цца; зак.

Пра вадкасць: часткова выліцца.

Вада з карыта адлілася.

|| незак. адліва́цца, -а́ецца.

◊

Адальюцца слёзы чые і каму — хто-н. паплаціцца за ўчыненае каму-н. зло, крыўду і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odpokutować

зак. паплаціцца, панесці кару

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак.

1. што і без дап. Аддаць грошы або якую‑н. іншую плату за што‑н. Заплаціць узносы. □ У адной бабулькі Вера Антонаўка выбрала два аднолькавыя букеты дочкам і, патаргаваўшыся, заплаціла. Карпаў. // перан. Адплаціць. Заплаціць шчырасцю за шчырасць.

2. перан.; чым. Паплаціцца. Заплаціць галавой. □ Не дагледзіш вокам — заплаціш бокам. Прыказка.

•••

Дорага б заплаціў — тое, што і дорага б даў (гл. даць).

Дорага заплаціць за што — многім паплаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przypłacić

зак.

1. прыплаціць; даплаціць;

2. паплаціцца; расплаціцца;

przypłacić życiem — паплаціцца жыццём (галавою)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

forfeit

[ˈfɔrfət]

1.

v.t.

тра́ціць пра́ва; паплаці́цца

2.

n.

1) стра́чаная рэч; спагна́ньне n., штраф -у m.

2) фант -а m.

•

- forfeits

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)