па́нцырнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. па́нцырнік па́нцырнікі
Р. па́нцырніка па́нцырнікаў
Д. па́нцырніку па́нцырнікам
В. па́нцырніка па́нцырнікаў
Т. па́нцырнікам па́нцырнікамі
М. па́нцырніку па́нцырніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́нцирник уст. па́нцырнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)