па́нцырнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| па́нцырнік | па́нцырнікі | |
| па́нцырніка | па́нцырнікаў | |
| па́нцырніку | па́нцырнікам | |
| па́нцырніка | па́нцырнікаў | |
| па́нцырнікам | па́нцырнікамі | |
| па́нцырніку | па́нцырніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)