памы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Няправільнасць у дзеяннях, думках.

П. ў разліках.

Напісаць без памылак.

Выправіць памылку.

○

Памылка друку — памылка ў друкаваным тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памы́лка ж.

1. оши́бка; заблужде́ние ср.;

2. (в речи) обмо́лвка, огово́рка;

○ п. дру́ку — оши́бка печа́ти;

◊ вучы́цца на ўла́сных (на сваі́х) ~ках — учи́ться на со́бственных оши́бках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

памы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Няправільнасць у дзеяннях, учынках, выказваннях, думках і г. д. Памылка ў разліках. □ [Прыборны:] — Тактычная памылка. Нельга падрыўнікоў пасылаць адных. Іх трэба прыкрываць, абараняць... Шамякін. Першая.. [Сцёпкава] памылка была ў тым, што з таго часу, як Аленка паехала ў Загор’е, ён ні разу не зайшоў да іх. Колас.

2. Няправільнае напісанне слова. Словы, на якіх мы маглі зрабіць памылку, .. [настаўніца] падкрэслівала тонам або працяжным вымаўленнем. Скрыган.

•••

Памылка друку — памылка ў тэксце, дапушчаная ў час набору, друкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́лка ж Féhler m -s, -;

гэ́та граматы́чная [гру́бая, нязна́чная, недарава́льная] памы́лка das ist ein grammátischer, grammatikálischer [gróber, únbedeutender, únverzeihlicher] Féhler;

гэ́та была́ вялі́кая памы́лка das war ein gróßer Féhler;

зрабі́ць памы́лку éinen Féhler máchen [begéhen*];

вучы́цца на памы́лках aus séinen Féhlern lernen;

выпраўля́ць памы́лку den Féhler korrigíeren;

прапусці́ць памы́лку éinen Féhler überséhen*;

прызнава́ць сваю́ памы́лку den Féhler zúgeben*;

пісьмо́ бага́тае на памы́лкі der Brief wímmelt von Féhlern; Írrtum m -s, -tümer;

зда́рылася памы́лка es ist ein Írrtum unterláufen; es liegt ein Írrtum vor;

паплаці́цца за памы́лку für éinen Írrtum büßen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Памы́лка ’няправільнасць у дзеяннях, учынках, выказваннях, думках і г. д.; няправільнае напісанне слова’. Суфіксальны (суф. ‑к‑) дэрыват ад памыляцца < мыляцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можна паправіць, выправіць.

Гэта памылка папраўная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ля́псус, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Грубая, недарэчная памылка, прыкры недагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абмы́лка ж., обл., см. памы́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

апі́ска, -і, ДМ апі́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Памылка ў пісьмовым тэксце, зробленая праз няўважлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пралі́к, -у, мн. -і, -аў, м.

Памылка, промах, няўдача.

Бачыць не толькі поспехі, а і пралікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)