пальча́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пальча́тка пальча́ткі
Р. пальча́ткі пальча́так
Д. пальча́тцы пальча́ткам
В. пальча́тку пальча́ткі
Т. пальча́ткай
пальча́ткаю
пальча́ткамі
М. пальча́тцы пальча́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пальча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца.

Скураныя пальчаткі.

Кінуць пальчатку каму-н. (таксама перан.: выклікаць на барацьбу, на спаборніцтва — сімвал выкліку на дуэль у мінулым). Баксёрская п. (прадмет рыштунку баксёра). Першая п. (перан.: пра лепшага баксёра).

|| прым. пальча́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пальча́тка ж. перча́тка;

кі́нуць ~ку — бро́сить перча́тку;

падня́ць ~ку — подня́ть перча́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пальчатка

т. 12, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пальча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца. Маёр высока падымае бровы, крывіць ўсмешку і, надзеўшы пальчаткі, ідзе на сяло. Скрыган. Скінуўшы скураныя пальчаткі і ўзняўшы вышэй на лоб чорную вушанку, .. [Лёнеў бацька] прывітаўся з паляўнічымі. Ваданосаў. // Уст. Металічны футляр, які надзяваўся рыцарам на руку ў час бітвы.

•••

Кідаць пальчатку гл. кідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальча́тка ж Hndschuh m -(e)s, -e;

скураны́я пальча́ткі Lderhandschuhe;

надзе́ць [зняць] пальча́тку den Hndschuh nziehen* [usziehen*];

кі́нуць пальча́тку den Hndschuh hnwerfen* (каму D);

падня́ць пальча́тку (прыняць выклік) den Hndschuh ufnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пальча́тка ’рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца’. Укр. пальча́тка. Да па́лец (гл.), у выніку кандэнсацыі словазлучэння пальчатая рукавіца. Магчыма, калька рус. перчатка < перст ’палец’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мітэ́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жаночая пальчатка без пальцаў.

[Фр. mitaine — пальчатка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Піршча́ткапальчатка’ (чач., Мат. Гом.). З ’перечитка (параўн. рус. перечитки, перчатки ’гіяціпальцавыя рукаўчыкі, адзенне на рукі’, переіцаткапальчатка’). Да перст, персцень/ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gauntlet [ˈgɔ:ntlət] n. рукаві́ца, пальча́тка з крага́мі (у спорце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)