Verbum

анлайнавы слоўнік

Пале́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Пале́ссе
Р.	Пале́сся
Д.	Пале́ссю
В.	Пале́ссе
Т.	Пале́ссем
М.	Пале́ссі

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Пале́ссе ср. Поле́сье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пале́ссе н Paliéssie i Paléssje n –s; Políssja n -s (ва Украіне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

палессе,

палескі тып ландшафту.

т. 11, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Палессе,

вёска ў Пастаўскім р-не.

т. 11, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Палессе,

вёска ў Светлагорскім р-не.

т. 11, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Палессе,

вёска ў Чачэрскім р-не.

т. 11, с. 552

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пале́ссе Лясістая і балоцістая мясцовасць (Рэч., Слаўг.).

□ Палессе — лясная частка Столінскага р-на, в. Палессе Палескай вол. Маг. губ., Палессе — паўднёвая частка Беларусі.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Мазырскае Палессе

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прыпяцкае Палессе

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)