пакіпе́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пакіпі́ць пакіпя́ць
Прошлы час
м. пакіпе́ў пакіпе́лі
ж. пакіпе́ла
н. пакіпе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пакіпе́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакіпе́ць сов.

1. покипе́ть;

2. перен. покипяти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакіпе́ць, ‑кіплю, ‑кіпіш, ‑кіпіць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Кіпець некаторы час.

2. перан. Разм. Тое, што і пакіпяціцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракіпе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ць; зак.

1. Прабыць у стане кіпення які-н. час.

Вада пракіпела дваццаць мінут. 2, Добра пакіпець, даходзячы да гатоўнасці. Суп пракіпеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покипе́ть сов. пакіпе́ць; (о воде — ещё) пагатава́цца; (о молоке — ещё) папа́рыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакіпяці́цца, ‑пячуся, ‑пяцішся, ‑пяціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакіпець некаторы час.

2. перан. Разм. Пазлавацца, пагарачыцца на працягу нейкага часу. Міколу мы далі суровы адпор, і ён, пакіпяціўшыся, быў вымушаны здацца. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покипяти́ться

1. пакіпяці́цца; (о воде — ещё) пагатава́цца; (о молоке — ещё) папа́рыцца;

2. перен., разг. (посердиться) пагарачы́цца, пакіпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)