пакіпе́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пакіпі́ць |
пакіпя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
пакіпе́ў |
пакіпе́лі |
| ж. |
пакіпе́ла |
| н. |
пакіпе́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пакіпе́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пакіпе́ць сов.
1. покипе́ть;
2. перен. покипяти́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакіпе́ць, ‑кіплю, ‑кіпіш, ‑кіпіць; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Кіпець некаторы час.
2. перан. Разм. Тое, што і пакіпяціцца (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракіпе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ць; зак.
1. Прабыць у стане кіпення які-н. час.
Вада пракіпела дваццаць мінут. 2, Добра пакіпець, даходзячы да гатоўнасці. Суп пракіпеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
покипе́ть сов. пакіпе́ць; (о воде — ещё) пагатава́цца; (о молоке — ещё) папа́рыцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакіпяці́цца, ‑пячуся, ‑пяцішся, ‑пяціцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакіпець некаторы час.
2. перан. Разм. Пазлавацца, пагарачыцца на працягу нейкага часу. Міколу мы далі суровы адпор, і ён, пакіпяціўшыся, быў вымушаны здацца. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
покипяти́ться
1. пакіпяці́цца; (о воде — ещё) пагатава́цца; (о молоке — ещё) папа́рыцца;
2. перен., разг. (посердиться) пагарачы́цца, пакіпе́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)