пазніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Зняць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; здзець з сябе ўсё, многае; адазваць адкуль-н. усіх, многіх.
П. дзверы з завесаў.
П. шапкі.
П. дывізіі з фронту.
2. што. Адмяніць усё, многае, адмовіцца ад усяго, многага.
П. судзімасць.
П. прапановы.
3. што. Садраць, зняць з якой-н. паверхні ўсё, многае.
П. бінты з ран.
4. каго-што. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць, вызваліць ад чаго-н. усіх, многіх.
П. баксёраў са спаборніцтваў.
П. з работы.
5. што. Скапіраваць усё, многае.
П. копіі з дакументаў.
6. Тое, што і паздымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазніма́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пазніма́ю |
пазніма́ем |
| 2-я ас. |
пазніма́еш |
пазніма́еце |
| 3-я ас. |
пазніма́е |
пазніма́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пазніма́ў |
пазніма́лі |
| ж. |
пазніма́ла |
| н. |
пазніма́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пазніма́й |
пазніма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пазніма́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пазніма́ць сов.
1. (о многих, о многом) в разн. знач. снять; (с должности — ещё) поснима́ть, уво́лить; отстрани́ть; смести́ть; (срубить, срезать — ещё) снести́;
2. см. паздыма́ць;
3. (нек-рое время) поснима́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазніма́ць і паздыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Зняць адкуль‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазнімаць каструлі з агню. Пазнімаць дзверы з завесаў. □ [Мацвей:] — А як Цімоша кілбасы ў Несцера пазнімаў, ты помніш? Лобан. Людзі .. патушылі печы і нават паздымалі бялізну, што вісела на вяроўках, нацягнутых між дрэвамі. Сіняўскі. // Прыбраць усё, многае. Пазнімаць рыштаванні. // Здзець з сябе ўсё, многае. Хлопцы зразумелі ўчынак свайго настаўніка і таксама саскочылі з павозкі ды пазнімалі шапкі. Якімовіч. [Рыбаловы] паздымалі кашулі і пазавязвалі рукавы. Броўка. // Адазваць адкуль‑н. усіх, многіх. Пазнімаць вучняў з заняткаў. Пазнімаць дывізіі з фронту.
2. Адмяніць усё, многае. Пазнімаць судзімасці. // Адмовіцца ад усяго, многага. Паздымаць прапановы. Пазнімаць кандыдатуры.
3. Садраць, зняць з якой‑н. паверхні ўсё, многае. Пазнімаць кару з дрэў. □ На твары, там, дзе паздымалі бінты, расла рыжая шчаціна. Скрыган.
4. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць. Пазнімаць баксёраў са спаборніцтваў.
5. Вызваліць, звольніць усіх, многіх. Пазнімаць брыгадзіраў з работы.
6. Скапіраваць усё, многае. Пазнімаць копіі з дакументаў.
7. Узяць у наймы ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паздыма́ць,
гл. пазнімаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазніма́ны і паздыма́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пазнімаць, паздымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поснима́ть сов., разг. пазніма́ць, паздыма́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазніма́ны сня́тый; уво́ленный; отстранённый; смещённый; снесённый; см. пазніма́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pozdejmować
зак. паздымаць, пазнімаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
исключи́ть сов., в разн. знач. вы́ключыць, мног. павыключа́ць; (вывести — ещё) вы́весці, мног. павыво́дзіць; (изъять — ещё) зняць, мног. пазніма́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)