пазніма́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазніма́ю пазніма́ем
2-я ас. пазніма́еш пазніма́еце
3-я ас. пазніма́е пазніма́юць
Прошлы час
м. пазніма́ў пазніма́лі
ж. пазніма́ла
н. пазніма́ла
Загадны лад
2-я ас. пазніма́й пазніма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазніма́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)