пазба́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазба́ўлюся пазба́вімся
2-я ас. пазба́вішся пазба́віцеся
3-я ас. пазба́віцца пазба́вяцца
Прошлы час
м. пазба́віўся пазба́віліся
ж. пазба́вілася
н. пазба́вілася
Загадны лад
2-я ас. пазба́ўся пазба́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пазба́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазба́віцца, -а́ўлюся, -а́вішся, -а́віцца; зак.

1. каго-чаго і ад каго-чаго. Збавіцца, сумець вызваліцца ад каго-, чаго-н.

П. недахопаў.

2. чаго. Страціць што-н., застацца без чаго-н.

П. самастойнасці.

|| незак. пазбаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пазбаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазба́віцца (каго, чаго, ад каго, чаго) сов. изба́виться (от кого, чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазба́віцца, ‑збаўлюся, ‑збавішся, ‑збавіцца; зак.

1. каго-чаго і ад каго-чаго. Збавіцца, вызваліцца ад каго‑, чаго‑н. Пазбавіцца недахопаў. Пазбавіцца ад няпрошанага госця. □ Джулія ўжо пазбавілася першай збянтэжанасці, зноў стала рухавай, рызыкоўнай і, здавалася, гатовай да ўсяго. Быкаў. Мяне цяпер пачало непакоіць і тое, як нам ўдасца пазбавіцца ад гэтага чалавека. Чыгрынаў.

2. чаго. Страціць што‑н., застацца без чаго‑н. Пазбавіцца самастойнасць. □ Пазбавіцца зямлі, бадзяцца па свету для.. [Лявона Зябліка] горш, чым смерць. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазба́віцца

1. (збавіцца) lóswerden* vt (s);

пазба́віцца ад няпро́шанага го́сця éinen úngebetenen Gast lóswerden*;

ён хо́ча пазба́віцца ад мяне́ er will mich lóswerden*;

я не магу́ пазба́віцца ду́мкі, што… ich werde den Gedánken nicht los, dass…; überwínden* vt (пераадолеўшы);

пазба́віцца недахо́паў [збянтэ́жанасці, стра́ху] die Mängel [Verlégenheit, Furcht] überwínden*;

2. (страціць) verlíeren* vt, éinbüßen vt;

пазба́віцца самасто́йнасці die Únabhängigkeit verlíeren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обессмы́слиться абяссэ́нсіцца, пазба́віцца сэ́нсу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размагні́ціцца, -ні́чуся, -ні́цішся, -ні́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пазбавіцца магнітных уласцівасцей.

Сталь размагніцілася.

2. перан. Пра чалавека: пазбавіцца сабранасці, стаць бязвольным, бяздзейным (разм.).

|| незак. размагні́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ачы́сціцца, ачы́шчуся, ачы́сцішся, ачы́сціцца; зак.

1. Вызваліцца ад чаго-н., што забруджвае, закрывае што-н.; пазбавіцца чаго-н.

Неба ачысцілася ад хмар.

2. Стаць чыстым па саставе, пазбавіцца ад чужародных прымесей, бруду; стаць свежым.

Вада ачысцілася.

3. перан. Стаць чыстым у маральных адносінах, пазбавіцца ад чаго-н. заганнага.

А. ад грахоў (перан.)

|| незак. ачышча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. ачышчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм.).

Перастаць мучыцца, перанесці мукі; памерці, смерцю пазбавіцца ад мук.

Адмучылася гаротная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непазбы́ўны, -ая, -ае (разм.).

Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца.

Непазбыўная туга.

|| наз. непазбы́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)