Судна на паветранай падушцы, гл. Апарат на паветранай падушцы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

судна на паветранай падушцы

т. 15, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Апарат на паветранай падушцы 1/381; 8/480; 10/110, 514

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паду́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паду́шка паду́шкі
Р. паду́шкі паду́шак
Д. паду́шцы паду́шкам
В. паду́шку паду́шкі
Т. паду́шкай
паду́шкаю		 паду́шкамі
М. паду́шцы паду́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

hovercraft [ˈhɒvəkrɑ:ft] n. тра́нспартны сро́дак на паве́транай паду́шцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poduszkowiec

м. судна на паветранай падушцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ускудла́чыцца, ‑лачуся, ‑лачышся, ‑лічыцца; зак.

Тое, што і ускудлаціцца. Валасы.. [Перагуда], даўно не стрыжаныя, ускудлачыліся і, як купіна, ляжалі на падушцы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакудла́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакудлаціць, пакудлачыць.

2. у знач. прым. Растрапаны, узлахмачаны. Пакудлачаныя валасы рассыпаліся па падушцы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́р’е н. зборн. Féder f -, -n; Róhfedern pl; Béttfedern pl (у падушцы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палысе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў лысым; аблыселы. Бацька спаў, і Сяргей убачыў на падушцы яго палыселую, з высокім пакатым ілбом галаву і зарослы густою шчэццю твар. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)