падурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падурэ́ю падурэ́ем
2-я ас. падурэ́еш падурэ́еце
3-я ас. падурэ́е падурэ́юць
Прошлы час
м. падурэ́ў падурэ́лі
ж. падурэ́ла
н. падурэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час падурэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падурэ́ць сов., разг.

1. (поиграть) пошали́ть, побалова́ться, порезви́ться; (без удержу) побеси́ться; (о несерьёзном поведении, проказах) подура́читься;

2. (о многих) одуре́ть;

ад па́ху кве́так ледзь не ~рэ́лі — от за́паха цвето́в едва́ не одуре́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм.

1. Дурэць некаторы час. А хлопец.. [Іванка] быў жвавы, любіў падурэць. Кухараў. Як добра тут спыніцца, збочыць, І пагуляць, і падурэць. Кірэенка.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адурэць — пра ўсіх, многіх. — Накіраваць бы вас гной вазіць, а то вы тут падурэлі ад суму, — стрымліваючы ўсмешку, прамовіў Васіль. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надурэ́цца, ‑рэюся, ‑рэешся, ‑рвецца; зак.

Разм. Многа, удоваль падурэць. Дзеці надурзліся за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагармідарава́ць

‘падурэць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагармідару́ю пагармідару́ем
2-я ас. пагармідару́еш пагармідару́еце
3-я ас. пагармідару́е пагармідару́юць
Прошлы час
м. пагармідарава́ў пагармідарава́лі
ж. пагармідарава́ла
н. пагармідарава́ла
Загадны лад
2-я ас. пагармідару́й пагармідару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагармідарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паглупава́ць

‘падурэць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паглупу́ю паглупу́ем
2-я ас. паглупу́еш паглупу́еце
3-я ас. паглупу́е паглупу́юць
Прошлы час
м. паглупава́ў паглупава́лі
ж. паглупава́ла
н. паглупава́ла
Загадны лад
2-я ас. паглупу́й паглупу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паглупава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пападу́рваць

‘падурэць, пасваволіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пападу́рваю пападу́рваем
2-я ас. пападу́рваеш пападу́рваеце
3-я ас. пападу́рвае пападу́рваюць
Прошлы час
м. пападу́рваў пападу́рвалі
ж. пападу́рвала
н. пападу́рвала
Загадны лад
2-я ас. пападу́рвай пападу́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пападу́рваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папе́сціць, ‑пешчу, ‑песціш, ‑песціць; зак., каго.

Песціць некаторы час. Не хапае [Ніне] дачушкі. Хацелася б папесціць яе, пагаварыць, падурэць... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pofiglować

зак. падурыцца, падурэць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)