падстано́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падстано́ўка падстано́ўкі
Р. падстано́ўкі падстано́вак
Д. падстано́ўцы падстано́ўкам
В. падстано́ўку падстано́ўкі
Т. падстано́ўкай
падстано́ўкаю		 падстано́ўкамі
М. падстано́ўцы падстано́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстано́ўка ж. подстано́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падставіць (у 3 знач.); замена аднаго другім. Матэматычны спосаб падстаноўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстаноўка

т. 11, с. 506

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Падстаноўка (у логіцы) 8/19

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Падстаноўка (у матэматыцы) 8/19

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

падстано́ўка ж. матэм. Éinsetzung f -, -en,Vertáuschung f -, -en, Substitutión f -, -en, Permutatión f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. каго-што. Паставіць пад што-н.

П. таз пад кран.

П. ножку каму-н. (паставіць нагу так, каб аб яе спатыкнуўся ці ўпаў хто-н. іншы; таксама перан.: нядобрасумленнымі сродкамі перашкодзіць каму-н. у якой-н. справе; разм.).

2. што. Пасунуўшы, наблізіць.

П. крэсла госцю.

3. перан., каго-што. Пазбавіць усялякай аховы, зрабіць даступным для нападу.

П. фігуру пад удар.

4. каго-што. Паставіць узамен.

П. лічбу ў формулу.

|| незак. падстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падстано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подстано́вка падстано́ўка, -кі ж.;

арифмети́ческая подстано́вка мат. арыфметы́чная падстано́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

substitution [ˌsʌbstɪˈtju:ʃn] n.

1. заме́на, падме́на

2. ling. падстано́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)