падрахава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падраху́ю падраху́ем
2-я ас. падраху́еш падраху́еце
3-я ас. падраху́е падраху́юць
Прошлы час
м. падрахава́ў падрахава́лі
ж. падрахава́ла
н. падрахава́ла
Загадны лад
2-я ас. падраху́й падраху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падрахава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрахава́ць сов., разг. подсчита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрахава́ць, ‑рахую, ‑рахуеш, ‑рахуе; зак., што.

Разм. Палічыўшы, зрабіць падрахунак; падсумаваць. Прайшлі спачатку [юныя натуралісты] праз увесь край, дзе рос ядловец, падрахавалі прыблізна колькасць лепшых кустоў. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрахава́ць разм. summíeren vt, zusámmenzählen vt; Bilánz zíehen* (скласці баланс; перан. падвесці вынікі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падрахаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрахо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрахоўваць — падрахаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́нуць

1. (набавіць) zúgeben* vt, zúlegen vt; zúschlagen* vt (дадаць);

2. разм. (прыблізна падрахаваць) áusrechnen vt, náchrechnen vt; náchschlagen* vt;

прыкі́нуць у галаве́ im Kópf náchrechnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палічы́ць

1. (падрахаваць) (zusámmen)zählen vt, áufzählen vi;

2. (прыняць за што-н.) hálten* vt (за што-н. für A); betráchten vt (als A); ánsehen* vt, der Ánsicht sein;

палічы́ць за свой абавя́зак es für séine Pflicht hálten*;

палічы́ць неабхо́дным es für nótwendig hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)