падпі́ска, -і, ДМ -пі́сцы, ж.

1. гл. падпісацца, падпісаць.

2. Пісьмовае абавязацельства ў чым-н.

Узяць падпіску аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпі́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падпі́ска падпі́скі
Р. падпі́скі падпі́сак
Д. падпі́сцы падпі́скам
В. падпі́ску падпі́скі
Т. падпі́скай
падпі́скаю		 падпі́скамі
М. падпі́сцы падпі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падпі́ска ж., в разн. знач. подпи́ска;

п. на газе́ты — подпи́ска на газе́ты;

п. на пазы́ку — подпи́ска на заём;

даць ~ку — дать подпи́ску

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падпісаць (у 3 знач.) і падпісацца (у 2 знач.). // Дагавор, умова на дастаўку, прысылку падпіснога выдання. Аформіць падпіску на збор твораў Якуба Коласа.

2. Пісьмовае абавязацельства ў чым‑н. Узяць падпіску аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́ска ж Bestéllung f -, -en; Subskriptión f -, -en; Abonnement [-´mã:] n -s, -s;

падпі́ска на газе́ты Zéitungsabonnement n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падпіска аб нявыездзе

т. 11, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Пацвердзіць, заверыць, паставіўшы подпіс.

П. загад.

П. дагавор (заключыць яго).

2. што. Прыпісаць пад чым-н.

П. некалькі радкоў.

3. што. Зрабіць які-н. надпіс, паметку на чым-н.

П. сшытак.

4. каго (што) на што. Уключыць у лік падпісчыкаў.

П. каго-н. на часопіс.

|| незак. падпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падпіса́нне, -я, н. (да 1 знач.), падпі́сванне, -я, н. (да 1—3 знач.), падпі́ска, -і, ДМ -сцы, ж. (да 4 знач.) і по́дпіс, -у, м. (да 1 знач.).

Падпісанне дагавора.

Падпісванне сшытка.

Падпіска на газеты.

Даць дакумент на подпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпіса́цца, -ішу́ся, -і́шашся, -і́шацца; -ішы́ся; зак.

1. Паставіць свой подпіс пад чым-н.

П. пад рэцэнзіяй.

2. на што. Стаць падпісчыкам чаго-н.

П. на перыядычныя выданні.

|| незак. падпі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. падпіса́нне, -я, н. (да 1 знач.), падпі́сванне, -я, н. (да 1 знач.) і падпі́ска, -і, ДМ падпі́сцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. падпі́сачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подпи́ска ж.

1. (действие) падпі́ска, -кі ж., падпі́сванне, -ння ср.;

2. (письменное обязательство) падпі́ска, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́езд, ‑у, М ‑дзе, м.

Бязвыезнае (звычайна вымушанае) жыццё на адным месцы. Падпіска аб нявыездзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)