падо́ўжны, -ая, -ае.

Размешчаны па даўжыні чаго-н.; проціл. папярочны.

П. разрэз.

Падоўжная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падо́ўжны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падо́ўжны падо́ўжная падо́ўжнае падо́ўжныя
Р. падо́ўжнага падо́ўжнай
падо́ўжнае		 падо́ўжнага падо́ўжных
Д. падо́ўжнаму падо́ўжнай падо́ўжнаму падо́ўжным
В. падо́ўжны (неадуш.)
падо́ўжнага (адуш.)		 падо́ўжную падо́ўжнае падо́ўжныя (неадуш.)
падо́ўжных (адуш.)
Т. падо́ўжным падо́ўжнай
падо́ўжнаю		 падо́ўжным падо́ўжнымі
М. падо́ўжным падо́ўжнай падо́ўжным падо́ўжных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падо́ўжны продо́льный (о разрезе — ещё) долево́й;

○ ~ная піла́ — продо́льная пила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́ўжны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць у кірунку даўжыні або размешчаны па даўжыні чаго‑н.; проціл. папярочны. Падоўжны разрэз. □ Падоўжная сцяна з трыма вокнамі стаяла на поўдзень. Чорны.

•••

Падоўжная піла гл. піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

долево́й​II (продольный) падо́ўжны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продо́льный падо́ўжны;

продо́льный ого́нь воен. падо́ўжны аго́нь;

продо́льная распи́лка падо́ўжная распіло́ўка;

продо́льная пила́ падо́ўжная піла́;

продо́льный разре́з падо́ўжны разрэ́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіль, -я, мн. кілі́, -ёў, м.

Падоўжны брус, які праходзіць па ўсёй даўжыні судна ў сярэдзіне яго днішча.

|| прым. кілявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трайня́¹, -і́, мн. тро́йні і (з ліч. 2, 3, 4) трайні́, тро́йняў, ж.

Падоўжны брус у калёсах, які злучае пярэднюю вось з задняй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wzdłużny

падоўжны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стры́нгер, ‑а, м.

Спец. Падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна (самалёта), які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.

[Англ. stringer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)