падко́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падко́ркавы падко́ркавая падко́ркавае падко́ркавыя
Р. падко́ркавага падко́ркавай
падко́ркавае		 падко́ркавага падко́ркавых
Д. падко́ркаваму падко́ркавай падко́ркаваму падко́ркавым
В. падко́ркавы (неадуш.)
падко́ркавага (адуш.)		 падко́ркавую падко́ркавае падко́ркавыя (неадуш.)
падко́ркавых (адуш.)
Т. падко́ркавым падко́ркавай
падко́ркаваю		 падко́ркавым падко́ркавымі
М. падко́ркавым падко́ркавай падко́ркавым падко́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́ркавы анат. подко́рковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад карой паўшар’яў галаўнога мозга. Падкоркавыя цэнтры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Хваёвы падкоркавы клоп 8/7 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

субкартыка́льны

(ад суб- + лац. cortex, -ticis = кара)

падкоркавы, размешчаны ніжэй кары галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

подко́рковый

1. (под корой) падко́рны; (у хлеба) падскары́нкавы; (у плода) падшкарлу́пкавы, падску́ркавы; (у книги) падво́кладкавы;

2. анат. падко́ркавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЛАКТА́ЦЫЯ

(ад лац. lactare мець малако, карміць малаком),

утварэнне малака ў малочных залозах, назапашванне і перыядычнае выдзяленне пры ссанні ці даенні. Уласціва самкам млекакормячых жывёл і чалавеку. Складаны нейраэндакрынны працэс, які характарызуецца значнай перабудовай фізіял. і біяхім. працэсаў усяго арганізма. Пачынаецца пасля родаў, працягваецца да пераходу дзіцяняці на інш. віды ежы і паступова затухае. Працягласць Л. ад 10—20 дзён у некат. дробных грызуноў да 25 месяцаў у кашалота; у свойскіх жывёл: карова — да 10 месяцаў, авечкі — 4—5, кабылы — 9 месяцаў, свінні — 60—70 дзён. Вышэйшы цэнтр рэгуляцыі Л. — кара галаўнога мозга, гал. падкоркавы цэнтр — гіпаталамус.

Л.Л.Галубкова, А.С.Леанцюк.

т. 9, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)