падко́ркавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́ркавы |
падко́ркавая |
падко́ркавае |
падко́ркавыя |
| Р. |
падко́ркавага |
падко́ркавай
падко́ркавае |
падко́ркавага |
падко́ркавых |
| Д. |
падко́ркаваму |
падко́ркавай |
падко́ркаваму |
падко́ркавым |
| В. |
падко́ркавы (неадуш.)
падко́ркавага (адуш.) |
падко́ркавую |
падко́ркавае |
падко́ркавыя (неадуш.)
падко́ркавых (адуш.) |
| Т. |
падко́ркавым |
падко́ркавай
падко́ркаваю |
падко́ркавым |
падко́ркавымі |
| М. |
падко́ркавым |
падко́ркавай |
падко́ркавым |
падко́ркавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́ркавы анат. подко́рковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад карой паўшар’яў галаўнога мозга. Падкоркавыя цэнтры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подко́рковый
1. (под корой) падко́рны; (у хлеба) падскары́нкавы; (у плода) падшкарлу́пкавы, падску́ркавы; (у книги) падво́кладкавы;
2. анат. падко́ркавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)