падзагало́вак, -о́ўка, мн. -о́ўкі, -о́ўкаў, м.

Другі, дадатковы загаловак.

|| прым. падзагало́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзагало́вак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падзагало́вак падзагало́ўкі
Р. падзагало́ўка падзагало́ўкаў
Д. падзагало́ўку падзагало́ўкам
В. падзагало́вак падзагало́ўкі
Т. падзагало́ўкам падзагало́ўкамі
М. падзагало́ўку падзагало́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падзагало́вак, -ло́ўка м. подзаголо́вок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзагало́вак, ‑лоўка, м.

Дадатковы, другі загаловак пад асноўным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзагало́вак м. Úntertitel m -s, -; Zwíschentitel m (раздзела артыкула)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подзаголо́вок падзагало́вак, -ло́ўка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

subheading [ˈsʌbhedɪŋ] n. падзагало́вак (у газеце, часопісе і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Úntertitel

m -s, - падзагало́вак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subtitle [ˈsʌbtaɪtl] n.

1. падзагало́вак

2. pl. subtitles субты́тры (пра кіно)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podtytuł, ~u

м. падзагаловак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)