падаплёка, -і, ДМ -лёцы, ж.

Скрытая, тайная прычына чаго-н.

П. інтрыгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаплё́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падаплё́ка
Р. падаплё́кі
Д. падаплё́цы
В. падаплё́ку
Т. падаплё́кай
падаплё́каю
М. падаплё́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падаплёка ж. подоплёка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаплёка, ‑і, ДМ ‑лёцы, ж.

Сапраўдная, але скрытая, не яўная прычына, падстава, сутнасць чаго‑н. Падпявалы Узнімуць часам звон, Ажыятаж, А падаплёка тут — падхалімаж! Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаплёка ж. кніжн. Bewéggrund m -(e)s, -gründe, Híntergrund m; der éigentliche Grund

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Падаплёка ’падбіўка ў (мужчынскай) сарочцы’ (Бяльк., Касп., Мат. Гом., Малчанава, Мат. культ.). Рус. літар. подоплёка ’унутраны сэнс’, дыял. ’падбіўка ў сялянскай кашулі’, укр. підіпле́чка ’падаплёка’. Ад пад і плячо (Фасмер, 3, 299). Гродз. падапле́чка ’накладка з ваты на плечы’ (Сцяшк.), відаць, пад семантычным уплывам пле́чыкі ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подоплёка

1. обл. падкла́дка, -кі ж.;

2. перен. падаплёка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Híntergrund

m -(e)s, -gründe за́дні план; фон (тс. перан.); падаплёка

sich im ~ hálten* — трыма́цца ў цяні́ [на за́днім пла́не]

die Híntergründe der Eréignisse — закулі́сны бок падзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)