пагі́бель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пагі́бель
Р. пагі́белі
Д. пагі́белі
В. пагі́бель
Т. пагі́беллю
М. пагі́белі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагі́бель¹, -і, ж.

Смерць, гібель.

Асудзіць на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагі́бель², -і, ж.

У выразах: у тры пагібелі гнуцца (сагнуцца) (разм.) —

1) вельмі нізка згінацца (сагнуцца);

2) перан. празмерна ўгоднічаць перад кім-н.; гнуць у тры пагібелі каго (што) — вельмі жорстка ўціскаць, прыгнятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагі́бель ж. ги́бель; па́губа; поги́бель;

◊ гнуць (гну́цца) у тры ~лі — гнуть (гну́ться) в три поги́бели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагі́бель ​1, ‑і, ж.

Смерць, гібель. Асудзіць на пагібель. □ [Васіль Раманавіч:] — Ведаеш, калі звер чуе пагібель, ён робіцца ў тры разы небяспечней. Няхай.

пагі́бель ​2, ‑і, ж.

У выразах: гнуцца ў тры пагібелі гл. гнуцца. Гнуць у тры пагібелі гл. гнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́бель ж. (смерць, гібель) Úntergang m -(e)s, Verdérben n -s; Verfáll m -(e)s (грамадства);

рыхтава́ць пагі́бель разм. éinen Strick dréhen (каму-н. D);

◊

гнуць у тры пагі́белі разм. j-n unterdrücken;

сагну́цца ў тры пагі́белі разм. sich zusámmenducken; éinen krúmmen Rücken máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каю́к

‘канец, пагібель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. каю́к каю́к
Р. каю́к каю́к
Д. каю́к каю́к
В. каю́к каю́к
Т. каю́к каю́к
М. каю́к каю́к

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сканчэ́нне, -я, н.

Завяршэнне, давядзенне чаго-н. да канца; канец.

С. палявых работ.

◊

Да сканчэння свету — вельмі доўга, назаўсёды.

Сканчэнне свету — у хрысціянскім веравучэнні: канец, пагібель свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закла́ние / на закла́ние высок., уст. на пагі́бель, на смерць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

undoing [ʌnˈdu:ɪŋ] n. пагі́бель, падзе́нне;

Drink was his undoing. Яго загубіла п’янства.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)