пагро́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пагро́за пагро́зы
Р. пагро́зы пагро́з
Д. пагро́зе пагро́зам
В. пагро́зу пагро́зы
Т. пагро́зай
пагро́заю		 пагро́замі
М. пагро́зе пагро́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пагро́за, -ы, мн. -ы, -ро́з, ж.

1. Запалохванне, абяцанне зрабіць непрыемнасць, зло.

Не звяртаць увагі на пагрозы.

2. Магчымая небяспека.

П. смерці.

План быў пад пагрозай зрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагро́за ж., в разн. знач. угро́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагро́за, ‑ы, ж.

1. Абяцанне зрабіць каму‑н. зло, непрыемнасць. Выказаць пагрозу. Не звяртаць увагі на пагрозы. □ [Мужчыны] стаялі на раллі вакол Міхалкі, закурвалі і моўчкі слухалі аканомавы пагрозы. Галавач. Пагрозы [Волькі] кінуць участак і не ступіць больш на яго нагой былі, безумоўна, пустой гаворкай. Васілевіч. // Злосць, пагрозлівы тон. У голасе бацькавым была пагроза і крыўда, што і дачка не будзе слухаць яго. Тады ўсяму канец. Каваль.

2. Небяспека, якая тоіцца ў чым‑н. Пагроза смерці. □ Пад пагрозай атруты [хлопцы] выкінулі нямала і добрых грыбоў. Маўр. // Тое, што стварае небяспеку. Фашызм — пагроза міру на зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагроза

т. 11, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пагро́за ж

1. Dróhung f -, -en; Bedróhung f; Ándrohung f -; Gefáhr f -, -en (небяспека);

пагро́за вайны́ Kríegsgefahr-;

пад пагро́зай вайны́ únter Ándrohung éines Kríeges;

пагро́за мі́ру Gefährd ung des Fríedens;

быць пад пагро́зай чаго-н in Gefáhr sein [schwében];

паста́віць пад пагро́зу gefährden vt, éiner Gefáhr áus setzen;

пагро́замі нічо́га не даб’е́шся [не во́зьмеш]! bánge máchen [Bángemachen] gilt nicht!; mit Dróhungen erréicht man gar nichts

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

угро́за пагро́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гро́зьба, -ы, мн. -ы, грозьб і -аў, ж. (разм.).

Запалохванне, пагроза.

Ні просьбаю, ні грозьбаю (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

menace​1 [ˈmenəs] n. (to) пагро́за;

a menace to society пагро́за грама́дству

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́страх, -у, мн. -і, -аў, м.

Пагроза, строгае папярэджанне або пакаранне як мера засцярогі ад магчымых правіннасцей у будучым.

Сварыцца на сына для постраху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)