павянча́ць гл. вянчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павянча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павянча́ю павянча́ем
2-я ас. павянча́еш павянча́еце
3-я ас. павянча́е павянча́юць
Прошлы час
м. павянча́ў павянча́лі
ж. павянча́ла
н. павянча́ла
Загадны лад
2-я ас. павянча́й павянча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павянча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павянча́ць сов. повенча́ть, обвенча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павянча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

З’яднаць шлюбам паводле царкоўнага абраду. Павянчаць маладых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павянча́ць (kírchlich) tráuen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго. Аб’ядноўваць шлюбам па царкоўным абрадзе.

В. маладых.

2. перан., што. Завяршаць сабой, знаходзячыся зверху чаго-н.

Вежу вянчала рубінавая зорка.

|| зак. павянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.), звянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.) і увянча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 2 знач.).

|| наз. вянча́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повенча́ть сов., церк. павянча́ць, звянча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвенча́ть сов., церк. павянча́ць, звянча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перевенча́ть сов., прост. перавянча́ць, павянча́ць, звянча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашлю́біць

‘павянчаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашлю́блю пашлю́бім
2-я ас. пашлю́біш пашлю́біце
3-я ас. пашлю́біць пашлю́бяць
Прошлы час
м. пашлю́біў пашлю́білі
ж. пашлю́біла
н. пашлю́біла
Загадны лад
2-я ас. пашлю́б пашлю́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашлю́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)