павянча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павянча́ю павянча́ем
2-я ас. павянча́еш павянча́еце
3-я ас. павянча́е павянча́юць
Прошлы час
м. павянча́ў павянча́лі
ж. павянча́ла
н. павянча́ла
Загадны лад
2-я ас. павянча́й павянча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павянча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)