паво́дзіны, -дзін.
Спосаб жыцця і дзеянняў.
Культурныя п.
П. вучняў.
Чалавек прыкладных паводзін.
Вывучаць п. жывёл.
|| прым. паво́дзінскі, -ая, -ае (спец.).
П. этыкет.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паво́дзіны, -дзін ед. нет поведе́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
паво́дзіны, ‑дзін; адз. няма.
Спосаб жыцця; сукупнасць дзеянняў. Культурным паводзіны. Этычныя нормы паводзін. □ Кожны стараўся як найпаўней абмаляваць свае паводзіны з часу разлукі. Гартны. Прад вачыма [Кірылы] паўстаў схуднелы твар маці, якая стала негаваркой і абыякавай да яго паводзін. Кавалёў. // Манера трымаць сябе, рабіць што‑н.; характар учынкаў. Мадам Гамрэкелі сказала, што ў Сімонавых паводзінах адразу відаць несамавітасць ягонага роду. Самуйлёнак. Хлопцы прамаўчалі, цікуючы за паводзінамі брыгадзіра. Якімовіч. // Выкананне правіл ўнутранага распарадку. Правілы паводзін у школе. Адзнакі па паводзінах. // Рэакцыя арганізма на якое‑н. уздзеянне. Вывучаць паводзіны жывёл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паво́дзіны мн Erhálten n -s, Verháltensweise f - (спосаб жыцця); Betrágen n -s, Benéhmen n -s (учынак);
адзна́ка за паво́дзіны Betrágenszensur f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Паводзіны ’спосаб жыцця; сукупнасць дзеянняў; манера трымаць сябе’, ’рабіць што-н.; характар учынкаў’ (ТСБМ). Уласна беларускае. Ад паводзіць (< вадзіць, вясці) сябе з суф. ‑ін‑ы (Аб суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 156).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скро́мничание сці́плыя паво́дзіны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
фатаўство́, -а, н.
Паводзіны фата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
здра́дніцтва, -а, н.
Паводзіны, учынкі здрадніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
каке́цтва, -а, н.
Паводзіны, манеры какеткі¹.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падхаліма́ж, -у, м. (разм.).
Паводзіны падхаліма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)