паве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што і павець.

Калёсы стаяць пад паветкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паве́тка паве́ткі
Р. паве́ткі паве́так
Д. паве́тцы паве́ткам
В. паве́тку паве́ткі
Т. паве́ткай
паве́ткаю		 паве́ткамі
М. паве́тцы паве́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́тка ж., см. паве́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і павець. Пад вялікай паветкай на дварэ стаіць многа вазоў. Бядуля. Павець з гумном стаяла радам, А пад паветкаю прылады: Вазок, калёсы, панарады. Колас. Тут [ля крыніцы] струменьчык чысты ліўся і журчаў, як чмель над кветкай, пад бярозавай паветкай. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́тка ж гл павець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паветка

Том: 23, старонка: 378.

img/23/23-378_1982_Паветка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

car port

паве́тка для а́ўтаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wiata

ж. паветка; павець; навес

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Geräteschuppen

m -s, - с.-г. паве́ць, паве́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стрэ́шка ж памянш

1. kléines Dach;

2. (паветка) Schútzdach n, Schírmdach n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)