пабла́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (разм.).

Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго-н.

Даваць каму-н. паблажку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабла́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пабла́жка
Р. пабла́жкі
Д. пабла́жцы
В. пабла́жку
Т. пабла́жкай
пабла́жкаю
М. пабла́жцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабла́жка ж., разг. побла́жка, снисхожде́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабла́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго‑н. Даваць паблажку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабла́жка ж. разм. Náchsicht f -, Vergünstigung f -, -en;

рабі́ць [дава́ць] пабла́жку náchsichtig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пабла́жка ’нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго-н.’ (ТСБМ). З рус. побла́жка, дзе дэрыват ад паблажа́ць ’паблажліва, нястрога адносіцца да каго-н.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

снисхожде́ние ср. пабла́жка, -кі ж., ла́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пота́чка ж., разг. патура́нне, -ння ср., пабла́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

condescendence

[,kɑ:ndɪˈsendəns]

n.

пабла́жка f.; ла́ска f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

потво́рство ср. патура́нне, -ння ср.; пабла́жлівасць, -ці ж., пабла́жка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)