пабла́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Разм. Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго‑н. Даваць паблажку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)