о́сень во́сень, -ні ж.;
◊
цыпля́т по о́сени счита́ют кураня́т уво́сень лі́чаць;
золота́я о́сень залата́я во́сень;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
осень
Том: 22, старонка: 360.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
во́сень ж. о́сень;
◊ залата́я в. — золота́я о́сень
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сяго́летні ны́нешний, э́того го́да;
с. ўраджа́й — ны́нешний урожа́й, урожа́й э́того го́да;
~няя во́сень — ны́нешняя о́сень, о́сень э́того го́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Во́сенскі ’асенні’ (Касп.), восінскій ’тс’ (Бяльк.). Серб.-харв. јѐсе̄нски ’тс’, рус. о́сень — о́сенски ’ўсю, цэлую восень’. Да восень (гл.); з гэтай суфіксацыяй, магчыма, архаізм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сёлетні ны́нешний, э́того го́да;
~няя во́сень цёплая — ны́нешняя (в э́том году́) о́сень тёплая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Во́сень (БРС, Нас., КТС, Бяльк., Яруш., Мал., Грыг.). Рус. о́сень, дыял. есень, укр. о́сінь, ст.-рус. осень, серб.-ц.-слав. ѥсень, польск. jesień, чэш., славац. jeseň, балг. есента́, серб.-харв. jȅcȇn, славен. jesȇn (Далабко, ZfslPh, 3, 131). Роднаснымі з’яўляюцца ст.-прус. assanis ’восень’, гоц. asans ж. р. ’жніво’, ст.-в.-ням. aran, arn ’ураджай’ (Траўтман, 71; Мейе, Études, 432). Прасл. osenь (Слаўскі, 1, 563). Далей набліжаюць таксама да грэч. ὀπώρᾱ ’канец лета, жніво’ з *op‑osarā ’пасля жніва’ (гл. Фасмер, 3, 158; Праабражэнскі, 1, 661). Трубачоў (Дополн., 3, 159) лічыць малаверагодным набліжэнне да хец. zenn‑ ’канчаць’ у Бенвеніста (BSL, 56, 29 і наст.) і супастаўленне слав. слова з венг. ősz у Махэка₂ (176), паколькі апошняе ўзыходзіць да зусім іншай праформы. Мартынаў (Лекс. взаим., 132 і наст.) разглядае слав. слова як дэрыват ад *os‑ (бел. восць, рус. ость і г. д. ’вусікі на коласе’) з суф. ‑enь, а герм. asani як пранікненне з слав. Інакш Тапароў (Прус., 130 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гнілы́ в разн. знач. гнило́й; (о погоде — ещё) сля́котный;
~ло́е дрэ́ва — гнило́е де́рево;
~ла́я вада́ — гнила́я вода́;
~ла́я во́сень — гнила́я (сля́котная) о́сень;
г. лібералі́зм — гнило́й либерали́зм; (о трупе — ещё) разложи́вшийся;
◊ ~ло́му цяля́ці хваста́ не адарве́ — погов. му́хи не оби́дит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Dilige me vilem, nam bonum omnes diligunt
Палюбі мяне нікчэмнага, а добрага ўсе любяць.
Полюби меня ничтожного, а хорошего все любят.
бел. Пазнаюць нашу дачку і ў андарачку. Пазналі б у лядзе, а не ў нарадзе. Малы жук, а пары сабе шукае. Малы Кузьма, ды высокая яму цана.
рус. Полюбите нас чёрненькими, а беленькими всяк полю бит. Полюби-ка нас в черне, а в красне-то и всяк полюбит. Корми меня в весну, а в осень я и сам сыт буду.
фр. Il faut aimer ses amis avec leurs défauts (Надо любить своих друзей с их недостатками).
англ. Choose your wife on Saturday, not on Sunday (Выбирай жену в рабочий день, а не в воскресенье).
нем. Freunde in der Not gehen zehn auf ein Lot (Друзья в беде идут десять на лот).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
приме́та
1. (отличительный признак) прыме́та, -ты ж., разг. прыкме́та, -ты ж.;
2. (признак, предвещающий что-л.) прыме́та, -ты ж.;
3. обычно мн. прыме́ты, -ме́т;
по приме́там предска́зывали холо́дную о́сень па прыме́тах прадка́звалі хало́дную во́сень;
◊
быть (име́ть) на приме́те быць (мець) на ўва́зе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)