омме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння супраціўлення ў омах.

|| прым. омметры́чны, -ая, -ае і омме́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

омме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. омме́тр омме́тры
Р. омме́тра омме́траў
Д. омме́тру омме́трам
В. омме́тр омме́тры
Т. омме́трам омме́трамі
М. омме́тры омме́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

омме́тр м., физ. омме́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омме́тр физ. омме́тр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

омме́тр, ‑а, м.

Прыбор вымярэння супраціўленняў у омах.

[Ад слова ом і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Омметр 1/302; 3/196; 7/568; 11/428

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

омметр

т. 11, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

омме́тр м. эл. Óhmmesser m -s, -, Óhmmeter n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

омме́тр

(ад ом + -метр)

прыбор для вымярэння электрычнага супраціўлення правадніка ў омах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)