няўло́ўны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка злавіць, застаць дзе-н.

Ваш намеснік н.

2. Ледзь прыкметны.

Н. рух.

Н. пах сена.

|| наз. няўло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўло́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўло́ўны няўло́ўная няўло́ўнае няўло́ўныя
Р. няўло́ўнага няўло́ўнай
няўло́ўнае		 няўло́ўнага няўло́ўных
Д. няўло́ўнаму няўло́ўнай няўло́ўнаму няўло́ўным
В. няўло́ўны (неадуш.)
няўло́ўнага (адуш.)		 няўло́ўную няўло́ўнае няўло́ўныя (неадуш.)
няўло́ўных (адуш.)
Т. няўло́ўным няўло́ўнай
няўло́ўнаю		 няўло́ўным няўло́ўнымі
М. няўло́ўным няўло́ўнай няўло́ўным няўло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўло́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўло́ўны няўло́ўная няўло́ўнае няўло́ўныя
Р. няўло́ўнага няўло́ўнай
няўло́ўнае		 няўло́ўнага няўло́ўных
Д. няўло́ўнаму няўло́ўнай няўло́ўнаму няўло́ўным
В. няўло́ўны (неадуш.)
няўло́ўнага (адуш.)		 няўло́ўную няўло́ўнае няўло́ўныя (неадуш.)
няўло́ўных (адуш.)
Т. няўло́ўным няўло́ўнай
няўло́ўнаю		 няўло́ўным няўло́ўнымі
М. няўло́ўным няўло́ўнай няўло́ўным няўло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўло́ўны неулови́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўло́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога цяжка злавіць, застаць дзе‑н. Царскія памагатыя збіліся з ног, шукаючы патайную друкарню, няўлоўнага і загадкавага Яську — гаспадара з-пад Вільні. С. Александровіч.

2. Ледзь прыкметны; няясны. Няўлоўны рух. □ [Ермакоў] пачуў няясны, няўлоўны тонкі гул, які то ўзнікаў, то прападаў. Мележ. Цеплыня, але нейкі няўлоўны подых восені чуецца навокал. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўло́ўны

1. nicht áufgreifbar, nicht zu fássen, nicht erréichbar;

2. (ледзь прыкметны) kaum mérklich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неулови́мый няўло́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nieuchwytny

няўлоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

elusive [ɪˈlu:sɪv] adj. ухі́лісты, уні́клівы;

an elusive criminal няўло́ўны злачы́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Неўвіру́тны ’несусветны’ (Макарэвіч, Полымя, 1980, 8), ’няўлоўны, хітры, ло, ўкі’ (Яўс.). Гл. невірутны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)