няско́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няско́нчаны няско́нчаная няско́нчанае няско́нчаныя
Р. няско́нчанага няско́нчанай
няско́нчанае		 няско́нчанага няско́нчаных
Д. няско́нчанаму няско́нчанай няско́нчанаму няско́нчаным
В. няско́нчаны (неадуш.)
няско́нчанага (адуш.)		 няско́нчаную няско́нчанае няско́нчаныя (неадуш.)
няско́нчаных (адуш.)
Т. няско́нчаным няско́нчанай
няско́нчанаю		 няско́нчаным няско́нчанымі
М. няско́нчаным няско́нчанай няско́нчаным няско́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няско́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няско́нчаны няско́нчаная няско́нчанае няско́нчаныя
Р. няско́нчанага няско́нчанай
няско́нчанае		 няско́нчанага няско́нчаных
Д. няско́нчанаму няско́нчанай няско́нчанаму няско́нчаным
В. няско́нчаны (неадуш.)
няско́нчанага (адуш.)		 няско́нчаную няско́нчанае няско́нчаныя (неадуш.)
няско́нчаных (адуш.)
Т. няско́нчаным няско́нчанай
няско́нчанаю		 няско́нчаным няско́нчанымі
М. няско́нчаным няско́нчанай няско́нчаным няско́нчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няско́нчаны неоко́нченный, незако́нченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няско́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Які не даведзены да канца; незавершаны. Андрэй лёг адпачываць у няскончанай палавіне хаты. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няско́нчаны únbeendet, únvollendet; schmáchvoll, schmählich (ганебны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неоко́нченный няско́нчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недоко́нченный недако́нчаны; (неоконченный) няско́нчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niewykończony

няскончаны, незакончаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únbeendigt

a няско́нчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

undone

[ʌnˈdʌn]

adj.

1) нязро́блены; няско́нчаны

2) разбу́раны; зруйнава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)