няве́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́рны няве́рная няве́рнае няве́рныя
Р. няве́рнага няве́рнай
няве́рнае		 няве́рнага няве́рных
Д. няве́рнаму няве́рнай няве́рнаму няве́рным
В. няве́рны (неадуш.)
няве́рнага (адуш.)		 няве́рную няве́рнае няве́рныя (неадуш.)
няве́рных (адуш.)
Т. няве́рным няве́рнай
няве́рнаю		 няве́рным няве́рнымі
М. няве́рным няве́рнай няве́рным няве́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няве́рны, -ая, -ае.

1. Які парушае вернасць каму-, чаму-н.; здрадлівы.

Н. сябар.

2. Які парушае вернасць у шлюбе.

Н. муж.

3. Недакладны ва ўспрыманні.

Н. слых.

4. у знач. наз. няве́рны, -ага, м.; няве́рная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Той (тая), хто вызнае чужую веру.

Гарэлі вёскі няверных на беразе Дуная.

|| наз. няве́рнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няве́рны

1. прил., в разн. знач. неве́рный;

н. чалаве́к — неве́рный челове́к;

н. слых — неве́рный слух;

~нае во́ка — неве́рный глаз;

2. в знач. сущ., рел., уст. неве́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няве́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які парушае вернасць каму‑, чаму‑н.; здрадлівы. Сяброў няверных Там [на караблі] не можа быць І кволым там Няма чаго рабіць. Гілевіч. // Які парушае вернасць у каханні, у шлюбе. Хоць і зорачка — ды не вячэрняя, І каханачка — ды няверная. Багдановіч.

2. Недакладны ва ўспрыманні. Няверны слых.

3. у знач. наз. няве́рны, ‑ага, м.; няве́рная, ‑ай, ж. Уст. Той (тая), хто прыняў чужое веравызнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́рны

1. únrichtig; falsch;

2. (няўпэўнены) únsicher; úngenau (недакладны);

3. (ненадзейны) únzuverlässig;

4. (у каханні, шлюбе) úntreu, tréulos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unfaithful [ʌnˈfeɪθfəl] adj. (to) няве́рны; здра́длівы; верало́мны;

an unfaithful husband няве́рны муж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disloyal [ˌdɪsˈlɔɪəl] adj. (tо) нелая́льны, няве́рны; здра́длівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niewierny

1. няверны, здрадлівы;

2. недакладны;

Niewierny Tomasz — Фама няверны; Фама-нявернік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

faithless [ˈfeɪθləs] adj. fml

1. няве́рны; здра́длівы; ненадзе́йны

2. няве́руючы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

úntreu

няве́рны, здра́длівы

~ wérden — здра́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)