няве́данне, -я, н.

Адсутнасць звестак аб чым-н.; адсутнасць ведаў у якой-н. галіне.

Н. замежных моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няве́данне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. няве́данне
Р. няве́дання
Д. няве́данню
В. няве́данне
Т. няве́даннем
М. няве́данні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няве́данне ср. незна́ние; неве́дение;

◊ у шчаслі́вым ~нні — в блаже́нном неве́дении

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няве́данне, ‑я, н.

Адсутнасць звестак аб чым‑н.; адсутнасць ведаў у якой‑н. галіне. Самая прыкрая рэч, калі чалавек знаходзіцца ў стане поўнага няведання. Колас. Кухарчык адчуваў, што няведанне чужых моў проста падразае яму крылы ў навуку. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́данне н. Únkenntnis f -, Únwissenheit f -; Áhnungslosigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

незна́ние няве́данне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігнара́нцыя

(лац. ignorantia = няведанне)

недасведчанасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

niewiedza

ж. няведанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Níchtwissen

n -s няве́данне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áhnungslosigkeit

f - по́ўнае няве́данне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)