но́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́тны но́тная но́тнае но́тныя
Р. но́тнага но́тнай
но́тнае		 но́тнага но́тных
Д. но́тнаму но́тнай но́тнаму но́тным
В. но́тны (неадуш.)
но́тнага (адуш.)		 но́тную но́тнае но́тныя (неадуш.)
но́тных (адуш.)
Т. но́тным но́тнай
но́тнаю		 но́тным но́тнымі
М. но́тным но́тнай но́тным но́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

но́тны но́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ноты ​1 (у 1, 3 знач.). Нотны сшытак. Нотны магазін. // Прызначаны для нот ​1 (у 1 знач.). Нотная папера. // Які з’яўляецца нотай ​1 (у 1 знач.). Нотны знак.

•••

Нотная азбука гл. азбука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́тны муз Nóten-, Musíknoten-;

но́тны знак Nótenzeichen n -s, -;

но́тны магазі́н Musikáli¦enhandlung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

но́та², -ы, ДМ но́це, мн. -ы, нот, ж.

Афіцыйны дыпламатычны зварот урада адной дзяржавы да другой.

Н. пратэсту.

○

Вербальная нота — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы.

|| прым. но́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Но́тны ’занудлівы, патрабавальны’ (мін., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), ’капрызны’ (жлоб., Мат. Гом.). Параўн. рус. нотный ’адукаваны, разумны, хітры; патрабавальны, капрызны; важны; нудны, надаедлівы’, чэш. notný ’належны; акуратны, прыстойны, значны’, першапачаткова, паводле Махэка₂ (402), у мове музыкаў і спевакоў ’па нотах, паводле нот’ (гл. нота).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

но́та¹, -ы, мн. -ы, нот, ж.

1. Умоўны графічны знак для запісу гукаў музыкі, а таксама гэты гук.

Высокая н.

Гучная н.

2. толькі мн. Тэкст музычнага твора ў нотным запісе.

Іграць па нотах.

3. перан. Тон, інтанацыя мовы, якія выражаюць якое-н. пачуццё.

Н. незадаволенасці ў голасе.

◊

Як па нотах — без цяжкасцей, вельмі лёгка.

|| памянш. но́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. но́тны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́тный но́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Но́тна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Но́тна
Р. Но́тны
Д. Но́тне
В. Но́тну
Т. Но́тнай
Но́тнаю
М. Но́тне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бемо́ль, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Нотны знак, які азначае паніжэнне гуку на паўтон.

|| прым. бемо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)