но́скі, -ая, -ае.

Які доўга носіцца, моцны.

Носкія боты.

|| наз. но́скасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Но́скі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Но́скі
Р. Но́сак
Но́скаў
Д. Но́скам
В. Но́скі
Т. Но́скамі
М. Но́сках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

но́скі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́скі но́ская но́скае но́скія
Р. но́скага но́скай
но́скае		 но́скага но́скіх
Д. но́скаму но́скай но́скаму но́скім
В. но́скі (неадуш.)
но́скага (адуш.)		 но́скую но́скае но́скія (неадуш.)
но́скіх (адуш.)
Т. но́скім но́скай
но́скаю		 но́скім но́скімі
М. но́скім но́скай но́скім но́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

но́скі (об одежде, обуви и т.п.) но́ский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́скі, ‑ая, ‑ае.

Які доўга носіцца; моцны (пра адзенне, абутак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́скі разм (трывалы) háltbar, dáuerhaft, trágbar; trágfest

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Но́скі ’які доўга носіцца’ (бялын., Янк. Мат., ТС), і носкі́ (ТС). Аддзеяслоўны назоўнік ад насіць, параўн. хо́дкі ’хадавы’ і пад.; аманімічнае ўтварэнне ад насіць, несці (яйкі) — но́скі ’нясучы (пра курэй)’, якое Аткупшчыкоў (Сравн.-типол. исследования слав. яз. и литератур. Л., 1983, 62) лічыць дакладным адпаведнікам літ. našus ’прадуктыўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

но́скасць ж. но́скость; см. но́скі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. но́ска
Р. но́скі
Д. но́сцы
В. но́ску
Т. но́скай
но́скаю
М. но́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

занасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што.

Забрудзіць ад доўгай носкі.

З. сарочку.

|| незак. зано́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)