1.
2. Апора, стойка (стала, крэсла
3. Ніжняя частка грыба або сцябло расліны.
4. Рассоўная частка некаторых інструментаў (
Казіная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. Апора, стойка (стала, крэсла
3. Ніжняя частка грыба або сцябло расліны.
4. Рассоўная частка некаторых інструментаў (
Казіная
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| но́жкі | ||
| но́жкі | но́жак | |
| но́жцы | но́жкам | |
| но́жку | но́жкі | |
| но́жкай но́жкаю |
но́жкамі | |
| но́жцы | но́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́зья
подста́вить но́жку падста́віць но́жку;
по одёжке протя́гивай но́жки калі́ худ, не лезь на кут.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◊ падста́віць ~ку — подста́вить но́жку;
ро́жкі ды ~кі — ро́жки да но́жки;
кла́няцца ў ~кі — кла́няться в но́жки;
ха́тка на куры́ных ~ках — избу́шка на ку́рьих но́жках
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Апора, стойка (мэблі, начыння і пад.).
3. Ніжняя частка грыба або сцябло расліны.
4. Рассоўная частка некаторых інструментаў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Füßchen
скака́ць на адно́й но́жцы auf éinem Bein hüpfen;
2. (у мэблі
3. (у раслін) Stiel
4.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Том: 21, старонка: 42.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
нага́, -і́,
1. Адна з дзвюх ніжніх канечнасцей чалавека, а таксама адна з канечнасцей птушак і жывёл.
2. Апора, ніжняя частка мэблі, пабудовы, механізма.
Адной нагой у магіле — быць блізкім да смерці.
Бегчы з усіх ног — вельмі хутка, што ёсць моцы.
Блытацца пад нагамі — замінаць, перашкаджаць каму
Быць на роўнай назе з кім — быць у добрых сяброўскіх адносінах.
Збіцца з ног — стаміцца, змучыцца ад клопатаў, беганіны.
Ледзь вынесці ногі — пазбегнуць небяспекі, выратавацца.
Ледзь ногі носяць — аб вялікай стомленасці, старасці.
Ляжаць без задніх ног — не мець сілы паварушыцца (ад стомы
Нага ў нагу — нароўні з кім
На шырокую нагу (
Ні нагой куды, да каго — не бываць дзе
Ног не чуць пад сабой —
а) вельмі хутка;
б) вельмі стаміцца.
Падняцца на ногі — стаць дарослым, самастойным.
Падняць на ногі — усхваляваць, прымусіць трыво́жыцца.
Паставіць з ног на галаву — няправільна растлумачыць што
Паставіць на ногі — вылечыць, выгадаваць да самастойнага жыцця.
Траціць грунт (глебу, зямлю) пад нагамі — пазбаўляцца таго, на чым грунтуецца грамадскае становішча, светапогляд
Устаць з левай (не з той) нагі — быць у дрэнным настроі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чорная
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́зий казі́ны;
ко́зья
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)